Μαθητές στο ρόλο του χαμάλη

Γράφει ο Θωμάς Σίδερης

Σαράντα μέρες πριν τη λήξη του σχολικού έτους, και οι μαθητές κουβαλάνε ακόμα τα βιβλία του Ο.Ε.Δ.Β στα σχολεία τους. Την ώρα που η Άννα Διαμαντοπούλου παρέδιδε τη σκυτάλη του υπουργείου Παιδείας στον καθηγητή Γιώργο Μπαμπινιώτη, ο γιος μου, μαθητής της Γ’ Γυμνασίου, μαζί με άλλους δύο συμμαθητές του, μέσα σε ένα Hyundai Matrix, που το οδηγούσε η καθηγήτρια Κ.Τ., μετέβαιναν από το 2ο Γυμνάσιο Κερατσινίου στο 5ο Γυμνάσιο Δραπετσώνας για να κουβαλήσουν τα σχολικά βιβλία του Οργανισμού.

Ο γιος μου, ως ένας σύγχρονος “Κολιός” (τον πήραν τον Κολιό/ τον πήραν οι μαστόροι/
παιδί απ’ το σχολειό/ να μάθει πηλοφόρι), ως “μαστορόπουλο” της γνώσης παρακολουθεί παθητικά το σύγχρονο ελληνικό σχολείο να χτίζεται -εδώ και δεκαετίες- πάνω στις πλάτες του από μπουλούκια μαστόρων – πολιτικών, που περιφέρουν τη ματαιοδοξία τους, τη γύμνια τους και την ανυπαρξία τους. Κάποιοι, βεβαίως, φρόντισαν για το κομπόδεμα, γιατί η ανυπαρξία θέλει και φράγκα για να συντηρηθεί.

Είναι σίγουρο ότι ακόμα και αν η πρώην υπουργός Παιδείας και νυν υπουργός Ανάπτυξης είχε αναθέσει στους Κινέζους να συγγράψουν και να τυπώσουν τα σχολικά βιβλία, αυτά θα είχαν φτάσει ενωρίτερα στον προορισμό τους.

Πέραν του ότι ο γιος μου είναι μαθητής και όχι (τουλάχιστον, ακόμα) χαμάλης να κουβαλά βιβλία από το σχολείο – διακομιστικό κέντρο στο σχολείο του, μπαίνει και ένα ακόμα ζήτημα:εάν έσπαγε ο διάολος το ποδάρι του και συνέβαινε κάποιο ατύχημα στο δρόμο,ποιος θα αναλάμβανε την ευθύνη; Είναι σε θέση να μου δώσει μία απάντηση κάποιος“ιθύνων νους” από το υπουργείο Παιδείας; Ή μήπως κάποιος ανευθυνο – υπεύθυνος απότο αρμόδιο γραφείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;

Για την ιστορία μόνο να αναφέρω ότι τα βιβλία που κουβάλησαν οι μαθητές είναι τα εξής: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ’ Γυμνασίου, Βιολογία Α’ Γυμνασίου και Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής.

Αντιγράφω από τη φωτοτυπία των Κειμένων της Γ’ Γυμνασίου, το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη “Στα 200 π.χ.”, προσαρμοσμένο όμως στην περίσταση.

“Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε

πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στο υπουργείον

για τα βιβλία αυτά. «Συν τη Διαμαντοπούλου», μα φυσικά. Δεν ήταντότε ο Παπαδήμος

για να τους οδηγεί και να τους προστάζει σαν πολυτίμους υπηρέτας.Άλλωστε

μια κυβερνητική τρομοκρατία χωρίς

Παπαδήμο βασιλέα γι’ αρχηγό

δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.

Α βεβαιότατα «συν τη Διαμαντοπούλου»”.

ΠΗΓΗ:mediasoup.gr