Αλλάζει η Ευρώπη αν νικήσει ο σοσιαλιστής υποψήφιος Φρανσουά Ολάντ

Του Χρήστου Καπούτση

Προεδρικές εκλογές αύριο στη Γαλλία. Προηγείται σταθερά ο σοσιαλιστής υποψήφιος Φρανσουά Ολάντ, παρότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχει κατορθώσει να κλείσει κάπως την ψαλίδα της διαφοράς, που πριν από τρεις μέρες ήταν περίπου στις 10 ποσοστιαίες Μονάδες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ακόμη και θεαματική ανατροπή των δημοσκοπήσεων.

Ο Προεδρικές εκλογές στη Γαλλία έχουν τεράστιο πολιτικό ενδιαφέρον. Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών αναμένεται ότι θα επηρεάσει την πορεία της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης.

Η Γαλλία είναι η δεύτερη, μετά τη Γερμανία, οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης. Και το Παρίσι είναι ένα στρατηγικό κέντρο αποφάσεων για όλα όσα συμβαίνουν στην Γηραιά Ήπειρο.

Το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών, θα επηρεάσει και ποσό, την πολιτικο-οικονομική κατάσταση και στην Ελλάδα; Είναι ένα κομβικό ερώτημα, που θα απαντηθεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Πάντως η Γαλλία, λειτουργεί διαχρονικά ως σύμμαχος της Ελλάδος και μάλλον ως αντίβαρο της Γερμανίας, παρότι τα τελευταία χρόνια είχαμε ταύτιση απόψεων Μεργκελ- Σαρκοζί.

Η ένταξη μας στην ΕΟΚ και στην Ευρωζώνη, η διεθνής διευθέτηση εθνικών απειλών και η αντιμετώπιση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, είχαν την σχετική υποστήριξη των γαλλικών κυβερνήσεων.

Εκτιμάται ότι, αν ο Φ. Ολάντ αναλάβει τελικά την διακυβέρνηση της Γαλλίας, τότε η πολιτική της Γερμανίδας Καγκελαρίου Α. Mέρκελ δεν θα έχει έναν πρόθυμο συνεργάτη , αλλά πιθανότατα ένα σοβαρό αντίπαλο, για τα ζητήματα της στρατηγικής διαχείρισης της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης.

Ο Γάλλος σοσιαλιστής ΦΡ.ΟΛΑΝΤ έχει ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ μιας οικονομικής πολιτικής με μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη παρά στη λιτότητα, προστατεύοντας παράλληλα το κράτος πρόνοιας, τις ασθενέστερες τάξεις, τα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα και έχει δεσμευτεί να πιέσει για μια ανάλογη οικονομική στρατηγική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτές οι δηλώσεις του Όλαντ έχουν προκαλέσει την δυσαρέσκεια της Γερμανικής Κυβέρνησης, γι’ αυτό άλλωστε η Α.Μέργκελ υποστηρίζει ανοιχτά τον Ν.Σρκοζί , διότι, εκτός των άλλων, θα έχει προβλήματα και ο περίφημος γαλλογερμανικός άξονας.

Επίσης, η εμμονή του ΦΡ.ΟΛΑΝΤ για στην επανα-διαπραγμάτευση του περίφημου νέου Σύμφωνου Δημοσιονομικής Πειθαρχίας, έχει εξοργίσει τη γερμανική κυβέρνηση και το ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Να προσθέσουμε ακόμη ότι, η πολιτική της κ.Μέρκελ δέχτηκε ένα ισχυρό ράπισμα από την κατάρρευση συνασπισμού της Δεξιάς με τη στήριξη της φασίζουσας ακροδεξιάς στην Ολλανδία, μιας χώρας πολύ στενού συμμάχου του Γερμανίας στην πολιτική της ευρωλιτότητας... για τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Επιπλέον, στα αρνητικά της γερμανικής πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας είναι και ραγδαία κατάρρευση της δημοτικότητα του, πολυδιαφημισμένου από τα Γερμανικά ΜΜΕ, τεχνοκράτη πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Μόντι.

Σε κάθε περίπτωση, ο Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται αρκετά κοντά στη θέση του Προέδρου της Γαλλίας.

Το ζητούμενο είναι, αν προωθηθεί μια άλλη πολιτική στις χώρες της Ε.Ε., αν δηλαδή ξαναθυμηθούμε την Ευρώπη της αλληλεγγύης, την Ευρώπη των πολιτών και ξεφύγουμε από τη μέγγενη των τεχνοκρατών των Βρυξελλών και των τραπεζιτών.

ΠΗΓΗ://christoskapoutsis.blogspot.com/