Πού είναι ελαστικότερη η τρόικα και πού αδιαπραγμάτευτη

Της Δήμητρας Καδδά Χαλαρότερη στάση στη μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα φέρεται ότι αναπτύσσουν το τελευταίο διάστημα στελέχη της τρόικας, στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις για την αναθεώρηση του Μνημονίου, η οποία όμως θα λάβει χώρα μετά εκλογών και εφόσον σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά και σκληρά ανταλλάγματα με επίκεντρο μισθούς, απασχόληση και λουκέτα σε ΔΕΚΟ, τα ειδικά μισθολόγια και την μείωση κατά 150.000 των απασχολούμενων στο δημόσιο όπου η θέση των επιτηρητών φέρεται αδιάλλακτη και το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι η κατά 1- 3 έτη επιμήκυνση των μέτρων για να γίνουν... ανεκτά. Ο περίφημος πλέον δείκτης μοναδιαίου κόστους εργασίας (Real effective exchange rate) με βάση τον οποίο αποφασίστηκε ο Αρμαγεδδών αλλαγών στο εργασιακό, φέρεται ότι έφτασε στο... επιθυμητό για τους οικονομολόγους της ΕΕ και του ΔΝΤ αποτέλεσμα. Τα νέα στοιχεία της ΕΕ δείχνουν ότι το 2011 επανήλθε στο επίπεδο βάσης του 2000 (δηλαδή στις 99,9 μονάδες με έτος βάσης το 2000), και φέτος θα πέσει πολύ πιο κάτω: στις 89,4 μονάδες έναντι 92,4 μονάδων της περιόδου προ ένταξης στην ΟΝΕ (μέσος όρος 5ετίας 1995- 1999). Χωρίς καν να ληφθούν νέα μέτρα, ο δείκτης θα υποχωρήσει το 2013 στις 86,9 μονάδες, σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα (από το 1995 που ξεκίνησε η μέτρησή του) στερώντας πλέον κάθε επιχείρημα ότι οι μισθοί ευθύνονται για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Αντιθέτως, αναφέρουν στελέχη που παρακολουθούν την κατάσταση, θα αρχίσει να επιβεβαιώνει όσους από καιρό φοβούνται μεγάλη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και έτσι των δυνατοτήτων ανάκαμψης της χώρας... Ενώ λοιπόν η πολιτική μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, επανεξετάζεται, δεν ισχύει το ίδιο και με το δημόσιο, ειδικά το ευρύτερο. Τα μέτρα που εξετάζονται είναι: * Βέβαιο θεωρείται το "κούρεμα" στα ειδικά μισθολόγια, το οποίο μάλιστα εκτιμάται ότι μπορεί να είναι πολύ υψηλότερο από το 12% που αναφέρει το Μνημόνιο. * Το εργασιακό καθεστώς και οι απολαβές σε ΔΕΚΟ και φορείς του ευρύτερου δημοσίου εκτιμάται ότι δεν έχουν αγγιχθεί αρκετά. Στελέχη της τρόικας φέρεται να πιέζουν εδώ και καιρό σε πρόσθετες παρεμβάσεις. Πιέζουν και για πιο αποφασιστικά λουκέτα - συγχωνεύσεις με απολύσεις για να επιτευχθεί ο στόχος μείωσης του δημοσίου κατά 150.000 άτομα έως το 2015. * Δεδομένη είναι η περικοπή επιδομάτων στα υψηλά εισοδήματα, όπως και οι νέες παρεμβάσεις στην υγεία και στο φάρμακο, αλλά και σε αμυντικές και λοιπές δαπάνες. * Το ζήτημα είναι ότι ακόμη και αν γίνουν όλα τα παραπάνω, δεν μαζεύονται περισσότερα από 5-6 δισ. ευρώ από τα 11,6 δισ. ευρώ πρόσθετων μέτρων. Για τα υπόλοιπα το μαχαίρι θα πρέπει να είναι πολύ επώδυνο, φτάνοντας στο... μεδούλι του κοινωνικού κράτους. * Εδώ ξεκινούν τα σενάρια επιμήκυνσης. Αν είναι ο χρόνος είναι ένας, τότε το 2013 αντί για 7 δισ. ευρώ μέτρα θα πρέπει να βρεθούν 5-6 δισ. ευρώ. Αν είναι μεγαλύτερο το χρονικό διάστημα, τα μέτρα θα μειώνονται και υπάρχει η (μόνιμη) ελπίδα η φοροδιαφυγή να «σώσει» ένα μέρος του κοινωνικού κράτους. * Τα έτη επιμήκυνσης του μνημονίου, εξαρτώνται από τα διαθέσιμα που θα δώσει η τρόικα. Προς το παρόν μόνο το ΔΝΤ έχει προβλέψει για το 2015 8,2 δισ. ευρώ. Εκτιμάται ότι θα πρέπει να βρεθούν επιπλέον 4- 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Οι εταίροι δεν έχουν συμφωνήσει, ούτε η ΕΚΤ και από την έκβαση της διαπραγμάτευσης (που θα πρέπει να ξεκινήσει επισήμως από την νέα κυβέρνηση όταν αυτή συσταθεί) θα κριθούν τα έτη παράτασης και η σκληρότητα των νέων μέτρων... ΠΗΓΗ :capital.gr