ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ

της Δομνίκης Καπέλλα

Μέχρι τη δεκαετία του 1850 η οδός Σταδίου ήταν ένα ακόμα από τα ποτάμια της Αθήνας, το ρέμα του Βοϊδοπνίχτη, παρ’ όλο πουήδη συγκέντρωνε μερικά από τα κυριότερα δημόσια κτήρια της πόλης. Στο ύψος που βρίσκεται το Αρσάκειο υπήρχε μια γέφυρα που ένωνε τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική καταιγίδα παρέσυρε τη γέφυρα και  η Αθήνα κόπηκε στα δύο. Ηπηγή του ρέματος ήτανστο Λυκαβηττό, περνούσε από τηΒουκουρεστίου, που τότε ονομαζόταν Χεζοπόταμος, και κατέληγε στη Σταδίου.

Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα τελείωνε στο Παναθηναϊκό  Στάδιο, εξ’ ου καιτο όνομα. Το 1833 οι δυο φίλοι αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι Σταμάτης Κλεάνθης και Εδουάρδος Σάουμπερτ, μετά από παρότρυνση του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, εκπόνησαν το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας, το οποίο όμως δεν υλοποιήθηκε τελικά γιατί κρίθηκε ως πολυδάπανο. Επιπλέον οιδύο νεαροί αρχιτέκτονες αντιμετώπισαν μεγάλα εργασιακά προβλήματα, ερχόμενοι αντιμέτωποι με τις μηχανορραφίες δολοπλόκων Ελλήνων κρατικών υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να δηλώσουν την παραίτησή τους μόλις έφεραν εις πέρας το έργο τους.Έτσι, ενώ δεν ακολουθήθηκε ο αρχικός σχεδιασμός, το  αρχικό  όνομαπαρέμεινε,παρά τις προσπάθειες να μετονομαστεί σε οδό  Φειδίου, Ακακιών (λόγω των ακακιών που υπήρχαν στα πεζοδρόμια της) ή Ουίνστον Τσόρτσιλ μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η οδός Σταδίου έγινε ο πρώτος μεγάλος δρόμος της Αθήνας με μεγάλα πεζοδρόμια και ακακίες. Κατά τη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε  ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων.

Ωστόσο,  νερό συνεχίζει ως σήμερα να περνά υπόγεια από το κέντρο της Αθήνας. Κάποια υπόγεια παλαιών κτιρίων διαθέτουν ειδικά υδραυλικά συστήματα για την άντληση υδάτων προκειμένου να μην πλημμυρίζουν.

Οδός Σταδίου 1900