Σήμερα , επισκέφθηκα μεγάλο εκπτωτικό πολυκατάστημα και σας παραθέτω αυτούσια συνομιλία δύο κοριτσιών-πελατών που άκουσα χωρίς να το θέλω :
1η κοπέλα :"αφού σου άρεσαν τόσο πολύ οι μπότες γιατί δεν τις πήρες;"
2η κοπέλα :"θα τις έπαιρνα , ήμουν έτοιμη να χρεώσω την πιστωτική μου κάρτα αλλά η αβεβαιότητα του μέλλοντος με συγκράτησε".
Αυτή η φράση που ειπώθηκε από την κοπέλα τα λέει όλα .Όσο δεν τελειώνουμε μ'αυτήν την αβεβαιότητα (θα κοπούν πάλι μισθοί ; θα μπουν νέοι φόροι ; θα αρχίσουν απολύσεις στο Δημόσιο ; θα κοπούν και τα δώρα του Ιδιωτικού Τομέα;τελικά θα χρεωκοπήσουμε; θα μας δώσει η ΤΡΟΪΚΑ τη δόση;) δεν πρόκειται να δούμε φως στο βάθος του τούνελ στο οποίο βρίσκεται η Ελληνική Οικονομία.
Οταν ο Κέινς έγραφε για τα ψυχολογικά κίνητρα διατήρησης της ρευστότητας και διάθεσης προς κατανάλωση ή επένδυση, διερευνούσε την ψυχολογία που διαμορφώνεται στην αγορά ως συνέπεια μέτρων οικονομικής πολιτικής .«Η ανάπτυξη, όχι η ύφεση, είναι η σωστή στιγµή για λιτότητα» , υποστήριζε ο Κέϊνς. Η οικονομία, προφανώς, είναι και ψυχολογία.Αν σταματήσει να είναι τόσο ρευστή η κατάσταση στην Ελλάδα και βελτιωθεί η ψυχολογία τότε και τα νοικοκυριά δεν θα περιορίσουν την κατανάλωσή τους όσο θα την περιόριζαν, οι επιχειρήσεις δεν θα περιορίσουν τις επενδύσεις τους όσο τις περιορίζουν κι μπορεί τελικά να βγούμε από την ύφεση στην οποία βρίσκεται η Ελληνική Οικονομία για 4ο συνεχόμενο έτος.
ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Τζων Κέυνς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τζων Μέυναρντ Κέυνς (John Maynard Keynes, * 5 Ιουνίου 1883, † 21 Απριλίου 1946) ήταν Άγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος. Δημιούργησε, με τα έργα του και τους οπαδούς του, τη λεγόμενη κεϋνσιανή σχολή στην οικονομική επιστήμη. Ο Κέυνς και ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν δύο από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους του 20ου αιώνα.
Τα δύο πιο σημαντικά βιβλία που συνέγραψε ήταν "Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης" (1919) και "Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος"(1936). Με το πρώτο από τα παραπάνω βιβλία του υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν είχε την ικανότητα να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που απαίτησαν από αυτήν οι νικήτριες δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ότι αυτό θα οδηγήσει στην επανάληψη του σε ποιο μεγάλη κλίμακα. Με το δεύτερο ότι, για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), θα πρέπει να παρέμβει το κράτος και χρηματοδοτώντας την οικονομία και τις επιχειρήσεις να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Από τον Κέυνς έχει πάρει το όνομά της και η Κεϋνσιανή ρύθμιση, η αναδιανομή δηλαδή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις κατώτερες τάξεις, με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών, προκειμένου να αποφεύγεται η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αναταραχές. Ας σημειωθεί όμως ότι μια τέτοια ρύθμιση δεν ήταν ποτέ στόχος του ίδιου του Κέυνς. Ο Κέυνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης που υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μακριά από μια θέση ισορροπίας πλήρους απασχόλησης. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας κτλ., αλλά ο κύριος στόχος δεν είναι η αναδιανομή αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Μάλιστα η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι πλήρως αντίθετη στη νοοτροπία του Κέυνς ο οποίος ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου