Η ιδέα του “ψηφοδελτίου Επικρατείας”  ανήκει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που ήθελε να έχει στα ψηφοδέλτια του  «εξέχοντες επιστήμονες, καταξιωμένες προσωπικότητες Ελλήνων που διέπρεπαν στο εξωτερικό, αλλά και προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα ήσαν διατεθειμένες να κατέβουν στο στίβο της πολιτικής.»   Έτσι, στον εκλογικό νόμο του 1974 και αργότερα με το Σύνταγμα του 1975, καθιερώθηκε ο θεσμός των βουλευτών Επικρατείας, οι οποίοι εκλέγονται, ως γνωστόν, χωρίς σταυρό ενιαίως σε όλη την επικράτεια.
Στις εκλογές του 1974 προσωπικότητες όπως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Μιχάλης Στασινόπουλος, η Ελένη Βλάχου, οι καθηγητές Δημήτριος Ευρυγένης  Διονύσης Ζακυθηνός  και  Κων. Τρυπάνης, ο αναπληρωτής γ.γ. του ΟΗΕ Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος ήταν στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ, ενώ  ο Ευάγγελος Παπανούτσος  ηγείτο του ψηφοδελτίου της  Ενωσης Κέντρου – Νέες Δυνάμεις.
Άλλες εποχές, άλλα μεγέθη!
 Στη συνέχεια, όμως, οι πολιτικοί αρχηγοί  ακολουθούσαν την πεπατημένη. Έτσι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας τοποθετούνται παλαίμαχοι πολιτικοί, φίλοι και στενοί συνεργάτες του Προέδρου, κάποιος επαγγελματίας νεολαίος, υποχρεωτικά κάποια γυναίκα κλπ. Πάρτε για παράδειγμα το τελευταίο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ.  Σκέτη θλίψη!

Διαβάστε εδώ το άρθρο από το http://www.antinews.gr/