ΣΤΟ "ΚΟΚΚΙΝΟ" ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Ρεπορτάζ : Νίκος Μπαρδούνιας
SOS κινδύνου από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες ενόψει της χειμερινής περιόδου κατά την οποία ελλοχεύει ο κίνδυνος να «δέσουν» τα περισσότερα πλοία και να μείνουν πολλά νησιά χωρίς ακτοπλοΐκή συγκοινωνία. «Οπως...
(από την Καθημερινή)
πάμε, σε λίγο καιρό δεν θα μπορούμε να εκτελέσουμε ούτε τα προγραμματισμένα δρομολόγια» ανέφεραν κύκλοι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) περιγράφοντας τη σκληρή πραγματικότητα στις ελληνικές θαλάσσιες συγκοινωνίες, οι οποίες διαδραματίζουν ρόλο με εθνική σημασία για μία πολυνησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εταιρεία Στρίντζης Ferries προσφάτως «έδεσε» τα πλοία της με τα οποία πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Πάτρα - Κεφαλονιά - Ιθάκη, αφήνοντας κενή τη συγκεκριμένη γραμμή.
Στα Δωδεκάνησα ο αριθμός των πλοίων που εκτελούν δρομολόγια από τον Πειραιά μειώθηκε σε δύο από τρία που ήταν πέρυσι, η γραμμή Σάμου - Ικαρίας μένει χωρίς καθημερινή σύνδεση με τον Πειραιά μετά την αποδρομολόγηση του πλοίου «Νήσος Μύκονος», ενώ αναμένεται να μειωθεί και ο αριθμός των πλοίων που θα καλύπτουν τη γραμμή από Πειραιά προς Χίο - Μυτιλήνη. Επίσης για πρώτη φορά ακτοπλοϊκές εταιρείες οφείλουν στους ναυτικούς τους δεδουλευμένα από ένα έως και πέντε μήνες, ενώ εκτιμάται ότι ελάχιστες ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις εξυπηρετούν κανονικά τα δάνειά τους. Κύκλοι του ΣΕΕΝ υποστηρίζουν ότι ο κλάδος «κάθεται» πάνω σε μία βόμβα η οποία θα μπορούσε να εκραγεί ανά πάσα στιγμή «κόβοντας» στα δύο τον ελλαδικό χώρο, καθώς δεν θα υπάρχουν χρήματα για να κινηθούν τα πλοία! Αναγκαίες κινήσεις Η μοναδική λύση αποτροπής μιας απόλυτης κρίσης στον ακτοπλοϊκό κλάδο, κατά την άποψη κύκλων της ακτοπλοΐας, εξαρτάται από δύο κινήσεις: Πρώτη, το κράτος να αλλάξει πολιτική προς τον ακτοπλοϊκό κλάδο λαμβάνοντας «εδώ και τώρα» μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς του. Δηλαδή να προωθηθούν ταχύτερα οι διαδικασίες για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, να μειωθεί το συντομότερο δυνατόν ο ΦΠΑ,από 13% και 23% που είναι σήμερα για επιβάτες και οχήματα αντιστοίχως, στα επίπεδα των ξενοδοχειακών υπηρεσιών και να καταργηθούν πλήρως όλα τα εναπομείναντα μη ανταποδοτικά τέλη που επιβαρύνουν τα εισιτήρια. Δεύτερη κίνηση, οι μέτοχοι των ακτοπλοϊκών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και οι τράπεζες, να ρίξουν νέα κεφάλαια, κάτι, όμως, δύσκολο αφού δεν υπάρχουν διαθέσιμα ποσά τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Επίσης καλείται η ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας να μη μειώσει τον προϋπολογισμό του υπουργείου για το 2013, κάτι που συνεπάγεται και μείωση των επιδοτήσεων για τις «άγονες» γραμμές κατά 18 εκατ. ευρώ σταδιακά έως το 2016, όπου το ύψος δεν καλύπτει, πλέον, το ημερήσιο λειτουργικό κόστος των πλοίων. «Μάχη» στην Αδριατική Με εξαφάνιση κινδυνεύουν τα επιβατηγά πλοία, υπό ελληνική σημαία, στην Αδριατική, λόγω της κρίσης και του έντονου ανταγωνισμού που δέχονται από τις ιταλικές εταιρείες και κυρίως τον Ομιλο Grimaldi. Οι ελληνικές εταιρείες Ομιλος Attica, ΑΝΕΚ, Μινωικές Γραμμές (σήμερα θυγατρική του Ομίλου Grimaldi), ΝΕΛ και άλλες μικρότερες εταιρείες, τα τελευταία έτη διαχειρίζονταν περί τα είκοσι πλοία, ενώ σήμερα έχουν μόνο έξι με αρνητική προοπτική να μείνουν ακόμη λιγότερα. Κατά πληροφορίες, η ΑΝΕΚ αποφάσισε να αποδρομολογήσει από τη γραμμή Πάτρα - Βενετία το επιβατηγόοχηματαγωγό «Κρήτη» και να δρομολογήσει ένα πλοίο που ναύλωσε από ιταλική εταιρεία προκειμένου να μειώσει το κόστος της διαχείρισης. Βασικό πρόβλημα των υπό ελληνική σημαία πλοίων στην Αδριατική είναι η μειωμένη ανταγωνιστικότητά τους έναντι των ιταλικών, τα οποία χρησιμοποιούν μικρότερο αριθμό ξενοδοχειακού προσωπικού, ενώ το ιταλικό Δημόσιο επιδοτεί τις ασφαλιστικές εισφορές των ναυτικών και οι κρατήσεις τους επιστρέφουν στον πλοιοκτήτη. Μια ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην Αδριατική, κατά μέσο όρο, επιβαρύνεται με ένα ποσόν 1.880.000 ευρώ ετησίως (κόστος εργοδοτικών εισφορών και φόρου ναυτικών) ενώ αντιθέτως στις ιταλικές εταιρείες η επιβάρυνση είναι μικρότερη περίπου κατά 40%.
Στα Δωδεκάνησα ο αριθμός των πλοίων που εκτελούν δρομολόγια από τον Πειραιά μειώθηκε σε δύο από τρία που ήταν πέρυσι, η γραμμή Σάμου - Ικαρίας μένει χωρίς καθημερινή σύνδεση με τον Πειραιά μετά την αποδρομολόγηση του πλοίου «Νήσος Μύκονος», ενώ αναμένεται να μειωθεί και ο αριθμός των πλοίων που θα καλύπτουν τη γραμμή από Πειραιά προς Χίο - Μυτιλήνη. Επίσης για πρώτη φορά ακτοπλοϊκές εταιρείες οφείλουν στους ναυτικούς τους δεδουλευμένα από ένα έως και πέντε μήνες, ενώ εκτιμάται ότι ελάχιστες ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις εξυπηρετούν κανονικά τα δάνειά τους. Κύκλοι του ΣΕΕΝ υποστηρίζουν ότι ο κλάδος «κάθεται» πάνω σε μία βόμβα η οποία θα μπορούσε να εκραγεί ανά πάσα στιγμή «κόβοντας» στα δύο τον ελλαδικό χώρο, καθώς δεν θα υπάρχουν χρήματα για να κινηθούν τα πλοία! Αναγκαίες κινήσεις Η μοναδική λύση αποτροπής μιας απόλυτης κρίσης στον ακτοπλοϊκό κλάδο, κατά την άποψη κύκλων της ακτοπλοΐας, εξαρτάται από δύο κινήσεις: Πρώτη, το κράτος να αλλάξει πολιτική προς τον ακτοπλοϊκό κλάδο λαμβάνοντας «εδώ και τώρα» μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς του. Δηλαδή να προωθηθούν ταχύτερα οι διαδικασίες για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, να μειωθεί το συντομότερο δυνατόν ο ΦΠΑ,από 13% και 23% που είναι σήμερα για επιβάτες και οχήματα αντιστοίχως, στα επίπεδα των ξενοδοχειακών υπηρεσιών και να καταργηθούν πλήρως όλα τα εναπομείναντα μη ανταποδοτικά τέλη που επιβαρύνουν τα εισιτήρια. Δεύτερη κίνηση, οι μέτοχοι των ακτοπλοϊκών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και οι τράπεζες, να ρίξουν νέα κεφάλαια, κάτι, όμως, δύσκολο αφού δεν υπάρχουν διαθέσιμα ποσά τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Επίσης καλείται η ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας να μη μειώσει τον προϋπολογισμό του υπουργείου για το 2013, κάτι που συνεπάγεται και μείωση των επιδοτήσεων για τις «άγονες» γραμμές κατά 18 εκατ. ευρώ σταδιακά έως το 2016, όπου το ύψος δεν καλύπτει, πλέον, το ημερήσιο λειτουργικό κόστος των πλοίων. «Μάχη» στην Αδριατική Με εξαφάνιση κινδυνεύουν τα επιβατηγά πλοία, υπό ελληνική σημαία, στην Αδριατική, λόγω της κρίσης και του έντονου ανταγωνισμού που δέχονται από τις ιταλικές εταιρείες και κυρίως τον Ομιλο Grimaldi. Οι ελληνικές εταιρείες Ομιλος Attica, ΑΝΕΚ, Μινωικές Γραμμές (σήμερα θυγατρική του Ομίλου Grimaldi), ΝΕΛ και άλλες μικρότερες εταιρείες, τα τελευταία έτη διαχειρίζονταν περί τα είκοσι πλοία, ενώ σήμερα έχουν μόνο έξι με αρνητική προοπτική να μείνουν ακόμη λιγότερα. Κατά πληροφορίες, η ΑΝΕΚ αποφάσισε να αποδρομολογήσει από τη γραμμή Πάτρα - Βενετία το επιβατηγόοχηματαγωγό «Κρήτη» και να δρομολογήσει ένα πλοίο που ναύλωσε από ιταλική εταιρεία προκειμένου να μειώσει το κόστος της διαχείρισης. Βασικό πρόβλημα των υπό ελληνική σημαία πλοίων στην Αδριατική είναι η μειωμένη ανταγωνιστικότητά τους έναντι των ιταλικών, τα οποία χρησιμοποιούν μικρότερο αριθμό ξενοδοχειακού προσωπικού, ενώ το ιταλικό Δημόσιο επιδοτεί τις ασφαλιστικές εισφορές των ναυτικών και οι κρατήσεις τους επιστρέφουν στον πλοιοκτήτη. Μια ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην Αδριατική, κατά μέσο όρο, επιβαρύνεται με ένα ποσόν 1.880.000 ευρώ ετησίως (κόστος εργοδοτικών εισφορών και φόρου ναυτικών) ενώ αντιθέτως στις ιταλικές εταιρείες η επιβάρυνση είναι μικρότερη περίπου κατά 40%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου